híhí...

Ég er að skrifa þetta í nýju fartölvunni minni... híhí. Ég er ekkert smá ánægð, núna get ég loksins setið með hinum krökkunum í skólanum og þarf ekki að vera ein inni í tölvuherbergi í "frábæru" tölvunum þar. Og núna getum við Haukur bæði lært í einu þegar við erum heima.
Annars hef ég nú ekki mikinn tíma til að skrifa núna. Ég á að vera að læra auðvitað, vildi bara deila þessu með ykkur. Minn heittelskaði sendi mér þennan póst í gær og ég sver það.. ég grenjaði úr hlátri og kom þar með upp um sjálfa mig, því ég átti að vera að gera allt annað en að skoða póst!
Hérna kemur hann:

"Mjög vandræðalegt fyrir aumingja stelpuna!!!!

Þetta er tekið af http://www.blog.central.is/saralitla


24.11.2005 11:40:37 [sarakarls]


Hafið þið kynnst vandræðalegra???!!!


Ég hef ákveðið að koma á blað atviki nokkru sem ég lenti í um daginn
og þrátt fyrir að ég eigi eftir að eyðileggja orðsporið mitt, þá
finnst mér það vert með þessari sögu!!!

Ég s.s. vinn hjá auglýsingavörufyrirtæki og um daginn kom STEBBI
HILMARS hingað til að sækja boli fyrir kaupmannarhafnarballið. Þar sem
Sara Karlsdóttir er nú utan af landi, þá hengu ekki ófá plaggöt á
veggnum í barnæskunni, þannig að hún var sko sannarlega skjölluð við
svona viðveru!

Hann hafði s.s. pantað nokkra boli og ég spurði hvort þetta hefðu
verið margir, og hann bara "nei bara nokkur stykki"... Þannig að ég
býð honum með mér inn á lager til að sækja kassann.

Ég trítla af stað alveg ofboðslega fín og dömuleg og finn loksins
kassann. Þar sem ég áleit það að fáir bolir væru sama sem léttur kassi
tók ég þetta með léttu átaki. En þegar ég gríp í kassann, þá reynist
hann alveg svakalegur þungur og bregst líkaminn minn við því þannig að
ég prumpa hærra en trompet með selebinn beint fyrir aftan mig!!

Til að EKKI bæta aðstæðurnar, þá kemur upp þessi svakalega lykt sem
getur auðveldlega drepið kind!

Nú kom upp vandræðanleg þögn og mér fannst ég skyldug til að "reyna"
að bæta aðstæðurnar! Þá segi ég: "hva! ég átti nú ekki von á þessu!"
og hlæ mest uppgerðalega hlátri sem heyrst hefur....(ömurlegt ég veit)
Stebbi horfir á mig mun vandræðalegri en ég og segir: "já það segi ég
með þér..." og þannig enduðu samræðurnar og hann kvaddi litlu stelpuna
með ógeðslegu prumpulyktina.

Ég er handviss um að næsta skiptið sem hann kemur, þá fer ég bak við í
einhverja holu!!!

Prumpustelpan kveður!!"

Hafiði heyrt eitthvað fyndnara?
Ríkey